Franz Kafka'nın eserleri ve felsefesi, insan varoluşunun derin çelişkileri, bireyin anlamsız bir dünya karşısındaki yalnızlığı ve anlam arayışı gibi temaları işler. Kafka'nın savunduğu bazı ana fikirler şunlardır: Bürokrasi ve otorite eleştirisi: Kafka, toplumdaki bürokratik yapıların insanın ruhunu nasıl ezdiğini ve bireyi nasıl küçük düşürdüğünü eleştirir. Güç ilişkilerine bağımlılık: Kafka'nın adalet sistemi tasvirleri, gücün keyfi ve öngörülemez doğasını vurgular; adaletin evrensel bir ilke olmaktan ziyade, güç ilişkilerine bağlı olduğunu öne sürer. Yabancılaşma: Kafka'nın karakterleri, kendilerini ne kendi bedenlerine ne de içinde yaşadıkları topluma ait hissederler; bu aidiyetsizlik duygusu, onların sürekli bir sınavıdır.