Zengin uyak (zengin kafiye) örneklerinden bazıları şunlardır: Dönsek mi bu aşkın şafağından? Gitsek mi ekâlim-i leyâle? Bizden daha evvel erişenler, ağlan bugün evvelki hayâle… Bir gün dedim ki: “İstemem artık ne yer, ne yar” / Çıktım sürekli gurbete, gezdim diyar diyar. Miskin Yunus biçareyim / Baştan ayağa yareyim / Dost ilinden avareyim / Gel gör beni aşk neyledi. Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki fedâ / Şüheda fışkıracak toprağı sıksan şühedâ. Eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak, / Ve bir gün bakacaksın gökyüzüne ağlayarak. Yol onun, varlık onun, gerisi hep angarya; / Yüzüstü süründün çok, kalk ayağa, Sakarya!. Bir noktada birleşmiş vatanın dört bucağı / Gurbet çeken gönüller kuşatmıştı ocağı. Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak / Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak. Baygın bir titremeyle bilinçsiz akar dere, / Sahillerde çocuklar uzanmış çimenlere. Zengin uyak, dize sonlarında üç veya daha fazla sesin benzerliğiyle oluşur.