Hiciv, bir kimseyi, bir nesneyi ya da yeri, bir inancı ya da düşünüş biçimini yermek, toplumun ya da düzenin aksayan, kusurlu yanlarını iğneleyici, alaycı bir dille eleştirmek amacını taşıyan manzum ve mensur ürünlerin adıdır. Satir ise, Batı edebiyatında hiciv türüne verilen addır. Büyük Alman şairi F. Schiller, hicvi "Noksan olan gerçek, ideal ile, yani en yüce gerçekle karşılaştırılmaktadır" şeklinde tanımlamıştır. Hiciv ve satir örnekleri arasında şunlar sayılabilir: Nefi. Şair Eşref. Seyranî, Ruhsatî, Kazak Abdal. Neyzen Tevfik, Orhan Veli.