• Buradasın

    Peyami Safanın en önemli eseri nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Peyami Safa'nın en önemli eserleri arasında şunlar sayılabilir:
    • Dokuzuncu Hariciye Koğuşu 124. 1930 yılında kaleme alınan bu eser, yazarın kendi hayatından izler taşır 4. On beş yaşındaki bir çocuğun ayak rahatsızlığı nedeniyle yaşadığı acıları ve psikolojik sıkıntıları anlatır 12.
    • Fatih-Harbiye 12. Milli Mücadele sonrası İstanbul'da, doğu-batı kültürleri arasında bocalayan bir gencin hikayesini işler 2.
    • Sözde Kızlar 123. Mütareke döneminde, babasını aramak için İstanbul'a gelen Mebrure'nin, şehrin yozlaşmış sosyetesine katılmasını ve yaşadığı zorlukları konu alır 2.
    • Matmazel Noraliya'nın Koltuğu 13. Parapsikoloji ve metafizik gibi konulara ilgi duyulan bir dönemde yazılan bu eser, materyalist bir gencin hikayesini anlatır 1.
    • Yalnızız 13. Doğu-batı, madde-mana gibi ikilemler üzerinden, aynı evde yaşayan farklı karakterlere sahip aile fertlerini işler 2.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

      Yanıtı değerlendir

      5 kaynak

      1. sabah.com.tr
        1
      2. tr.wikipedia.org
        2
      3. dogugazetesi.com
        3
      4. milliyet.com.tr
        4
      5. fikriyat.com
        5

    Konuyla ilgili materyaller

    Peyami Safa'nın 9 romanı nedir?

    Peyami Safa'nın dokuz romanı: 1. Sözde Kızlar (1923). 2. Şimşek (1923). 3. Mahşer (1924). 4. Bir Akşamdı (1924). 5. Süngülerin Gölgesinde (1924). 6. Bir Genç Kız Kalbinin Cürmü (1925). 7. Cânân (1925). 8. Dokuzuncu Hariciye Koğuşu (1930). 9. Fatih-Harbiye (1931). Ayrıca, Matmazel Noraliya'nın Koltuğu (1949) ve Yalnızız (1951) romanları da Peyami Safa'nın önemli eserleri arasında yer alır.
    5 kaynak

    Peyami Safa'nın hayatı kısaca özet?

    Peyami Safa (1899-1961), Türk yazar ve gazetecidir. Doğum ve İlk Yıllar: 2 Nisan 1899'da İstanbul'da doğdu. Eğitim: Vefa Lisesi'nde eğitim gördü ancak hastalığı ve maddi zorluklar nedeniyle okulu yarıda bıraktı. Kariyer: 1914-1918 arasında öğretmenlik, 1918-1916 arasında gazetecilik yaptı. Edebi ve Gazetecilik Hayatı: "Asrın Hikâyeleri" başlığıyla yazdığı öykülerle tanındı. Kişisel Hayat: Çok sevdiği oğlu Merve'yi askerdeyken kaybetti ve bu olaydan kısa bir süre sonra 15 Haziran 1961'de beyin kanaması sonucu hayatını kaybetti. Eserleri: "Dokuzuncu Hariciye Koğuşu", "Fatih-Harbiye", "Matmazel Noraliya'nın Koltuğu" gibi önemli psikolojik romanlar yazdı.
    5 kaynak

    Peyami Safa'nın ilk kitabı nedir?

    Peyami Safa'nın ilk kitabı, "Bir Mekteplinin Hatıratı / Karanlıklar Kralı" adlı çocuk polisiyesidir.
    5 kaynak

    Peyami SAFA'nın hangi tekniği kullandığı?

    Peyami Safa, psikolojik tahlil ve ruh çözümlemeleri ağırlıklı bir teknik kullanmıştır.
    5 kaynak

    Peyami Safa Canan ne anlatmak istiyor?

    Peyami Safa'nın "Canan" romanı, aile yaşantısı, eş seçimi ve ahlaki değerler gibi temaları işlemektedir. Kitapta anlatılan ana hikaye özetle şöyledir: Lami ve Bedia, beş yıllık evlidirler ancak Lami, Canan'la tanıştıktan sonra eşinden soğumaya başlar. Sonunda Lami, Canan'ın kötü bir kadın olduğunu anlar ve Bedia'ya geri döner.
    5 kaynak

    Peyami Safanın en belirgin özelliği nedir?

    Peyami Safa'nın en belirgin özellikleri şunlardır: 1. Psikolojik Tahliller: Eserlerinde insan ruhunun derinliklerine inmesi ve karakterlerin iç dünyasını ayrıntılı bir şekilde analiz etmesi, onu psikolojik roman türünün öncülerinden yapar. 2. Doğu-Batı Çatışması: Eserlerinde Doğu ile Batı medeniyetleri arasındaki çatışmayı işlemesi ve bu çatışmanın bireyler üzerindeki etkilerini ele alması. 3. Toplumsal Eleştiriler: Toplumun farklı kesimlerini, sosyal adaletsizlikleri ve ahlaki çöküntüleri eleştirel bir bakış açısıyla işlemesi. 4. Dil ve Üslup: Sade ve anlaşılır bir dil kullanması, anlatımında akıcı olması. 5. Çeşitli Takma Adlar: Popüler romanlar ve polisiye hikayeler yazarken "Server Bedi" takma adını kullanması.
    5 kaynak

    Peyami Safa'nın en çok okunan kitabı hangisi?

    Peyami Safa'nın en çok okunan kitabı, "Dokuzuncu Hariciye Koğuşu" olarak kabul edilmektedir.
    5 kaynak