Ömer Seyfettin'in hikayelerinde eleştiri, ironi, mizah ve örtük anlatım gibi yöntemlerle yapılır. Bazı eleştiri konuları: - Taassup ve cehalet: "Hâtiften Bir Seda" hikayesinde, Hacı İmadettin Efendi'nin kendini ibadete kapatıp dünyadan soyutlanması ve halkın onu körü körüne evliya sanması eleştirilir. - Toplumsal yozlaşma: "Hürriyete Layık Bir Kahraman" hikayesinde, Efruz Bey gibi bilgisiz ve gösteriş meraklısı insanların topluma verdiği zararlar eleştirilir. - Ahlaki bozulma: "Zeytin Ekmek" hikayesinde, Naciye Hanım'ın zor durumundan kurtulmak için ahlaki olmayan yollara başvurması ironik bir üslupla eleştirilir. - Eğitim ve yönetimdeki eksiklikler: Hikayelerde, eğitim ortamının yetersizliği ve liyakatsiz yöneticiler eleştirilir.