Nazım Hikmet'in "Güneşi İçenlerin Türküsü" adlı şiiri, insanların içindeki gücü ve mücadeleyi anlatır. Şiirde geçen bazı sembollerin anlamları şu şekildedir: Güneş: İnsanların içindeki ateş ve enerjiyi, tutkusunu ve coşkusunu sembolize eder. Yürek: İnsanların duygusal yanını ve kalplerindeki ateşi temsil eder. Akın: İnsanların güneşe doğru ilerlemesini ve mücadelesini ifade eder. Şiirde ayrıca birlik ve güç sembolleri de kullanılır. Şiirin son bölümünde, "Ölenler dövüşerek öldüler, güneşe gömüldüler. Vaktimiz yok onların matemini tutmaya!" dizeleriyle, geçmişte mücadele edenlerin anıldığı, ancak onların matemini tutmanın zaman olmadığı vurgulanır. "Akın var güneşe akın! Güneşi zaptedeceğiz, güneşin zaptı yakın!" dizeleriyle ise insanların güneşe doğru ilerlemesi ve onu ele geçirmesi sembolize edilir.