• Buradasın

    Mutlu Kentin Yöneticisi kitabında geçen 1 abartma 1 kişileştirme 1 tezat ve 1 benzetme cümlesi nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    "Mutlu Kentin Yöneticisi" kitabında geçen bir abartma, bir kişileştirme, bir tezat ve bir benzetme cümlesi bulunamadı. Ancak, söz sanatları hakkında genel örnekler verilebilir:
    • Abartma (Mübalağa): "Bıraksalar bir hafta uyuyabilirdim" 2.
    • Kişileştirme (Teşhis): "Köyün çayı boş yere akmaktan sıkılıyor, bir bostanı sulayacağı günlerin gelmesini iple çekiyordu" 1.
    • Tezat (Karşıtlık): "Ağlanacak haline gülüyorsun!" 2.
    • Benzetme (Teşbih): "Babam aslan gibi güçlüdür" 4.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Benzerlik ve benzetme nedir?

    Benzerlik, iki varlık veya kavram arasında ortak niteliklerin bulunması durumudur. Benzetmede dört temel öğe bulunur: 1. Benzeyen. 2. Kendisine benzetilen. 3. Benzetme yönü. 4. Benzetme edatı. Bütün benzetmelerde benzetme edatının kullanılması gerekmez.

    Abartma ve benzetme cümlesi nasıl ayırt edilir?

    Abartma ve benzetme cümlelerini ayırt etmek için şu özelliklere dikkat edilebilir: Abartma (Mübalağa): Bir varlık ya da olayın ölçüyü aşıp daha büyük ya da küçük gösterilmesidir. Benzetme (Teşbih): Anlatımı kuvvetlendirmek, sözün etkisini artırmak için aralarında değişik yönlerden ilgi bulunan iki şeyden zayıf olanın kuvvetli olana benzetilmesidir. Abartma ve benzetme cümlelerini ayırt ederken şu unsurlar da göz önünde bulundurulabilir: Abartma cümlelerinde genellikle "gibi", "kadar" gibi benzetme edatları kullanılmaz. Benzetme cümlelerinde benzeyen, benzetilen, benzetme edatı ve benzetme yönü olmak üzere dört temel unsur bulunur. Örnek bir cümle üzerinden açıklama: "Ağlamaktan göz pınarlarım kurudu" cümlesi bir abartma örneğidir. "Kömür gözleri etrafa şaşkınlık içinde bakıyordu" cümlesi ise bir benzetme örneğidir.

    Benzetme ve kişileştirme arasındaki fark nedir?

    Benzetme ve kişileştirme arasındaki temel fark, benzetmede bir nesneye başka bir varlığın özelliğinin aktarılması, kişileştirmede ise insan dışı varlıklara insana özgü niteliklerin kazandırılmasıdır. Benzetme (teşbih), anlatımı kuvvetlendirmek ve sözün etkisini artırmak için aralarında değişik yönlerden ilgi bulunan iki şeyden zayıf olanın kuvvetli olana benzetilmesidir. Kişileştirme (teşhis), insan dışındaki varlık veya kavramlara insanî özellikler yükleme sanatıdır. Bazı örnek cümleler: Benzetme: "Yüzü güneş gibi parlıyordu". Kişileştirme: "Çiçekler uykusundan yeni uyanmış gibiydi". Özetle: Benzetme: İki varlık arasında ortak bir yön sayesinde benzerlik kurma. Kişileştirme: İnsan dışı varlıklara insana özgü nitelikler kazandırma.

    Teşbih ve teşhis arasındaki fark nedir edebiyatta?

    Teşbih (benzetme) ve teşhis (kişileştirme) edebiyatta farklı sanatlardır: 1. Teşbih: İki farklı şey arasında benzerlik kurarak yapılan bir söz sanatıdır. 2. Teşhis: İnsan dışı varlıklara insana ait özelliklerin verilmesidir.

    Anlatıma zenginlik katmak etkisini artırmak ya da az sözle çok şey ifade etmek için konuşma kişileştirme benzetme gibi söz sanatları kullanılabilir aşağıdakilerden hangisi diğerlerinden farklı bir söz sanatı kullanılmıştır?

    Diğerlerinden farklı bir söz sanatı olarak tevriye kullanılabilir. Tevriye, bir kelimenin iki farklı anlamını çağrıştıracak şekilde kullanılmasıdır. Diğer söz sanatları: - Teşbih (Benzetme): İki farklı şey arasında benzerlik kurarak yapılan söz sanatıdır. - Teşhis (Kişileştirme): İnsan dışı varlıklara insana ait özelliklerin verilmesidir. - İstiare (Eğretileme): Benzetmenin temel unsurlarından biri kullanılarak yapılan söz sanatıdır. Örnekler: - Tevriye: "Sümbüller ter ü taze, bu hâlde mi solarsın?" (Solmak kelimesi hem fiziksel anlamda hem de duygusal çöküş anlamında kullanılmıştır). - Teşbih: "Gözlerin, zümrüt gibi parlıyordu". - Teşhis: "Rüzgar, ağaçların yapraklarına fısıldıyordu". - İstiare: "Denizin hırçın kolları kayalara çarpıyordu".

    Benzetme ne anlama gelir?

    Benzetme, zayıf olan bir varlığı güçlü olan bir varlığa herhangi bir yönüyle benzetme sanatıdır. Benzetmenin dört temel ögesi vardır: 1. Benzeyen: Özellik bakımından güçsüz olan varlık veya nesne. 2. Benzetilen: Özellik bakımından daha üstün ve güçlü olan varlık. 3. Benzetme yönü: Birbirine benzetilen varlıklar arasındaki ortak özellik. 4. Benzetme edatı: "Gibi, göre, kadar vb." gibi ilgi kuran edatlar.

    Kişileştirme örnekleri nelerdir?

    Kişileştirme (teşhis) sanatına bazı örnekler: "Sevincinden ağlayan, gülen, haykıran rüzgâr / Kalplere sevinç, umut ve inanç getiriyor". "Dağ başını duman almış / Gümüş dere durmaz akar". "Ben öpmeden önce yanaklarını / Varsın teller, tüller, duvaklar öpsün". "Besbelli her saat artar kederi / Belki de yüreği yara dağların". "Bir bulut gezer yayla yayla Anadolu’yu / Bir baştan başa selâm götürür". "Aynalar, bakmayın yüzüme dik dik / İşte yakalandık, kelepçelendik". "Kuşlar, senin uzak diyarlara gittiğini söylediler bana". "Telefonum da ben de suskun bir şekilde, aramanı bekliyoruz". "Gurbette olunca duvarlar bile insana kötü kötü bakıyor". "İki ayçiçeği sarı odada hareket ediyor / 'Ah, William, havadan bıktık, dedi ayçiçekleri, çiy ile parlayarak".