Koşma, Türk halk edebiyatının en çok kullanılan nazım biçimidir. Koşmanın özellikleri: Nazım birimi: Dörtlük. Kafiye düzeni: Genellikle "axax - bbbx - cccx..." şeklindedir. Konuları: Aşk, sevgi, doğa, yiğitlik, eleştiri, acı, yakınma. Türleri: Güzelleme, koçaklama, taşlama, ağıt. Dil ve anlatım: Sade dil, yalın ve içten anlatım. Örnek koşma: > Vara vara vardım ol kara taşa, Hasret ettin beni kavim kardaşa, Sebep ne gözden akan kanlı yaşa, Bir ayrılık, bir yoksulluk, bir ölüm. Koşmalar, ezgilerine ve yapılarına göre de farklı isimler alır.