Kanuni Sultan Süleyman'ın Hürrem Sultan'a yazdığı şiirlerden biri, "Celis-i halvetim, varım, habibim mah-ı tabanım" başlığıyla bilinir. Şiirin bir kısmı şu şekildedir: > "Celis-i halvetim, varım, habibim mah-ı tabanım Enisim, mahremim, varım, güzeller şahı sultanım Hayatım hasılım, ömrüm, şarab-ı kevserim, adnim Baharım, behçetim, rüzum, nigarım verd-i handanım Neşatım, işretim, bezmim, çerağım, neyyirim, şemim Turuncu u nar u narencim, benim şem-i şebistanım Nebatım, sükkerim, gencim, cihan içinde bi-rencim Azizim, Yusufum varım, gönül Mısrındaki hanım Stanbulum, Karamanım, diyar-ı milket-i Rumum Bedahşanım ve Kıpçağım ve Bağdadım, Horasanım Saçı marım, kaşı yayım, gözü pür fitne, bimarım Ölürsem boynuna kanım, meded he na-müsülmanım Kapında çünki meddahım, seni medh ederim daim Yürek pür gam, gözüm pür nem, Muhibbiyim hoş halim!" Bu şiir, Kanuni Sultan Süleyman'ın Hürrem Sultan'a olan aşkını ve bağlılığını ifade eder.