Divan şiirinde aşk, hem dünyevi hem de tasavvufi bir anlayışla anlatılır. Dünyevi aşk şiirlerinde, tapınılacak bir varlık olarak kadın önemlidir. Tasavvufi aşk anlayışında ise şairin amacı, "mutlak güzellik" olan tanrıya ulaşmaktır. Divan şiirinde aşkı anlatan bazı benzetmeler de şunlardır: - Refref benzetmesi: Aşk, insanı hakikate ulaştıran manevi bir binektir. - Kandil benzetmesi: Aşk, kalbin derinlerinde yanan bir kandildir ve yakıtı insanların yüreklerinden alınmıştır. - Kafes benzetmesi: Aşk, bir papağanı çepeçevre saran bir kafestir ve aşık, etrafı sarılı olduğundan bir şey yapamaz.