Eski Türklerde töre, bir toplumda yazılı olmayan, gelenekleşmiş kanun ve kuralların bütünüdür. Töre kelimesinin diğer anlamları arasında ise şu tanımlar yer alır: yasa; düzen; gelenek; örf; ayin; tören. Töre, Türklerin devlet hukukunu, ahlaki değerlerini, dinî inançlarını ve sosyal hayatı düzenleyen, hukukî ve sosyal değer kazanmış davranış kalıplarını ihtiva eden mecburi kuralların bir bütünüdür. Törenin oluşumu, eski Orta Asya Türk toplumlarında üç yolla gerçekleşebilmekteydi: 1. Kağanlarca konulan kurallar; 2. Kurultaylarda alınan kararlar; 3. Toplum içinde kendiliğinden, yavaş yavaş ortaya çıkan gelenek-görenek kuralları, yani "Yosun Hukuku". Töre, başta kağan ve üst yöneticiler olmak üzere toplumun her ferdini bağlayan ve herkesin uyması zorunlu olan değerler ve kurallar bütünü olarak bir kutsallığa sahipti.