Eski Türklerde budun anlayışı, akraba boyların bir teşkilat etrafında toplanması ve bir pota içerisinde erimesiyle meydana gelen, siyasi bir topluluktur. Budun kelimesinin diğer anlamları: kavim; ulus, millet. Budunların bazı özellikleri: Lider: Budunların başında "Kağan, Han, İl-teber, Yabgu, Şad, Erkin" gibi unvanlar taşıyan bir lider bulunur. Devlet: Budunlar, devleti oluşturan temel yapı taşlarıdır ve siyasi bir oluşum niteliğindedir. Birlik: Budun, aynı hedef uğruna birlikte hareket eden akraba boylardan oluşur. Dayanışma: Budun içinde ortak ata, kan akrabalığı, ortak kültür ve mensubiyet şuuru gibi temel değerlerle güçlü bir iç dayanışma vardır.