Eski Türklerin yönetim anlayışı şu temel özelliklere dayanır: Kut İnancı: Türklerde devlet yönetimi, tanrısal bir temele dayanır ve hükümdarın yönetme yetkisi "kut" adı verilen ilahi bir güçten gelir. Sosyal Adalet: Yönetimde esas olan, halkın adaletle yönetilmesi ve ekonomik olarak rahat bir yaşantıya sahip olmasıdır. Merkezi Otorite: Devletin başında, hem siyasi hem de askeri liderlik görevini üstlenen bir hükümdar bulunur. Esnek Yönetim Modeli: Göçebe yaşam tarzına uygun olarak, merkezi otoriteyi sağlayan hükümdar, savaş zamanlarında tüm boyları bir araya getirir, barış zamanlarında ise her boyun kendi iç işlerinde bağımsız hareket etmesine izin verirdi. Töre: Türk devleti, özel yasalara dayalı bir yapıya sahiptir ve töre hükümlerine uymayanlar cezalandırılırdı. Cihanşümul Devlet Fikri: Türk devletinin amacı, "güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar" her tarafa Türk adaletini yaymaktır.