Edip Cansever'in "Uçurum" şiiri, insan ruhunun derinliklerini ve doğanın yansımalarını anlatır 12.

Şiirde, doğanın mevsimlerle, fırtınalarla ve sükûnetle kendini göstermesi gibi, insan ruhunun da korku, tutku ve özlemlerle benzer dalgalanmalar yaşadığı ifade edilir 2. Şair, kendi kalbini "uçurumlar toplamı" olarak niteler; bu, doğanın büyüklüğü ve zaman zaman ürkütücülüğü ile paralel olarak, insan ruhunun da sonu görünmeyen uçurumlara benzeyebileceğini gösterir 2.

Ayrıca, şiirde geçen "benim olmayan bir sevinç" ifadesi, kişinin kendine ait olmayan duyguları hissedebilmesini ve bu durumun şair kimliğini diğer insanlardan ayıran özelliklerden biri olduğunu vurgular 1.

Son olarak, "zamanla değil, bir yerde yaşlanmak" dizesi, biyolojik yaşın ötesinde, insanın hassasiyetine bağlı olarak da yaşlanabileceğini anlatır 1.