Dışardan Baktım Yeşil Türbe deyimi, görünüşün aldatıcılığına ve içsel gerçekliğin anlaşılmadan yargılamanın tehlikesine işaret eden bir hikayeden türemiştir 3.

Bu hikayenin konusu, bir dervişin başına gelen olayları anlatır: Soğuk bir kış akşamı, kalacak yer arayan derviş, yemyeşil boyalı, çinilerle süslü bir türbeye rastlar 3. Dış görünüşüyle etkileyici olan bu türbeye girmeye çalışır ancak kapıyı bir türlü açamaz 3. Bunun üzerine, arka bahçeden pencereden içeri dalmaya karar verir.

Türbenin içini keşfettiğinde, orada seccade ve kilimlerden bir yatak yapıp yatmaya karar verir 3. Ancak bilmediği şey, buranın azılı eşkıyaların gece barındıkları bir yer olduğudur 3. O gece, hırsızlar içeri girdiklerinde dervişi fark etmezler 3. Sadece sabaha karşı, derviş büyük bir gürültüyle uyanır ve kafasına, beline ve sırtına tekmeler ve kamçılar yemeye başlar 3.

Derviş, bu dayakların türbede yatan evliyaya saygısızlık yaptığından kaynaklandığını düşünmektedir 3. Bu durum, görünüşteki güzelliğin ardındaki tehlikeyi simgeler 3.