Beş Hececiler, milli edebiyat akımından etkilenerek ve sade bir dil kullanma amacıyla aruzu bırakıp hece ölçüsüne yönelmişlerdir. Bu şairler, 1. Dünya Savaşı ve Millî Mücadele döneminde şiire başlamış, başlangıçta aruz ölçüsünü kullanmış, daha sonra heceye geçmişlerdir. Beş Hececiler'in aruzu bırakmasının diğer nedenleri arasında: Düzyazıdaki söz dizimini şiire aktarma isteği; Hece ölçüsünün 11'li ve 14'lü gibi uzun kalıplarını kullanma tercihi; Gerçekçi ve sade bir şiir anlayışı yer alır.