Eskiler, en yüksek perdeden nağme çıkaran bam telinin sesini, bağıran ve öfke ile sesini yükselten kişilerin köpürmelerine benzetmişlerdir 23. Bunun üzerine "birinin bam teline basmak (veya dokunmak)" deyimi ortaya çıkmıştır 23.

Bu deyimin bir diğer hikayesi de şu şekildedir:

Yün abalarına bürünmüş dervişler, kış gecesinde dershanede toplanıp şeyh efendiyi dinlerken, ocağa sırtı dönük bir dervişin abasına ateş sıçrar 2. Duman tütmeye başlasa da dervişin hissettiği bir şey yoktur; çünkü içindeki ateş, dışındakinin sıcaklığını bastırmıştır 2. "Pir aşkına, yâr aşkına (Allah aşkına)!" diyerek yanmaya devam eder 2.

Nihayet şeyh efendi dumanı fark edip bu müridini ikaz ederek yanmaktan kurtarır ve arkadaşları arasında mahcup olmasın diye onu diğerlerine "gerçek Hak âşıkı" olarak tanıtır 2.

Argo dilde kullanılan "abayı yakmak" deyimi, işte bu olayın hatırasıdır 2.

Günümüzde "bam teline basmak" deyimi, bir kişinin en hassas olduğu noktaya basmak, onu aşırı derecede kızdıracak bir sözü kasten söylemek anlamına gelmektedir 345.