II. Abdülhamid dönemi, Osmanlı İmparatorluğu için birkaç önemli nedenle öne çıkar: Reformlar ve Modernleşme: Eğitimde, bayındırlık ve tarım alanlarında önemli adımlar atılmıştır. Ekonomik Düzenlemeler: Düyûn-ı Umûmiye'nin kurulması ve dış borçların düzenlenmesi gibi ekonomik reformlar gerçekleştirilmiştir. Demiryolları ve İletişim: Bağdat Demiryolu ve Hicaz Demiryolu'nun inşası gibi projeler hayata geçirilmiştir. Dış Politika: Panislamizm politikası izlenerek İslam dünyasındaki müslüman topluluklar birleştirilmeye çalışılmıştır. Siyasi Gelişmeler: 1876'da Kanun-i Esasi ilan edilerek meşrutiyet ilan edilmiştir. Bu dönemde alınan kararlar ve gerçekleştirilen yenilikler, imparatorluğun dağılma sürecini yavaşlatmaya yönelik önemli çabalar olarak değerlendirilir.