• Buradasın

    18. ve 19. yüzyıllarda Türk müziği hangi türlere ayrılmıştır?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    1. ve 19. yüzyıllarda Türk müziği, geleneksel Türk müziği ve çağdaş Türk müziği olmak üzere iki ana türe ayrılır 4.
    Geleneksel Türk müziği, dinî ve din dışı müzik olarak ikiye ayrılır 4.
    • Dinî müzik: Tekke (tasavvuf) müziği ve cami müziği 4.
    • Din dışı müzik: Halk müziği, askerî müzik (mehter ve bando), eğlence müziği 4.
    Çağdaş Türk müziği, dinî ve din dışı olarak yine iki ana türe ayrılır 4.
    1. ve 19. yüzyıllarda Türk müziğinde ayrıca batı etkisi de görülmeye başlanmıştır 3. Batı ile kurulan diplomatik ilişkiler ve kültürel etkileşimler, özellikle çalgı müziğinde akorlar, arpejler, kromatik pasajlar ve çift sesli ezgilerin kullanılmasına yol açmıştır 3.
    Bu dönemde öne çıkan bazı besteciler:
    • Hammamizade İsmail Dede Efendi 13;
    • Tanburi Cemil Bey 35;
    • Refik Talat Alpman 3;
    • Şerif Muhiddin Targan 3;
    • Münir Nurettin Selçuk 3.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

      Yanıtı değerlendir

      5 kaynak

      1. rekorsanat.com.tr
        1
      2. prezi.com
        2
      3. dergipark.org.tr
        3
      4. dilimiz.net
        4
      5. academia.edu
        5

    Konuyla ilgili materyaller

    17. yüzyılda Türk müziği nasıldı?

    17. yüzyılda Türk müziği, zengin bir kültürel yapının yansıması olarak çeşitli türlerde önemli bir evrim geçirmiştir. Bu dönemde: Divan müziği, Osmanlı saray kültürünün bir yansıması olarak aşk ve doğa temalarını işleyen, zengin makam yapısı ve melodi unsurlarıyla dikkat çeken eserler içeriyordu. Halk müziği, toplumun günlük yaşamından esinlenerek oluşmuş, yalın ezgileri ve yöresel enstrümanlarıyla tanınıyordu. Keman, ilk kez bu yüzyılda Türk müziğinde kullanılmaya başlanmıştır. Mehter, bu yüzyılda da önemini korumuş, çeşitli çalgılarla zenginleştirilmiş ve farklı törenlerde kullanılmıştır. Nota kullanımı, Ali Ufki Bey'in etkisiyle bu yüzyılda Türk müziğine girmiştir. Ayrıca, bu dönemde Neyzen Tevfik ve Dede Efendi gibi sanatçılar, Türk müziğini teknik ve duygusal açıdan zenginleştirmişlerdir.
    5 kaynak

    17 ve 18 yüzyılda Türk müziği hangi makamda?

    17. ve 18. yüzyıllarda Türk müziğinde en çok kullanılan makamlardan bazıları şunlardır: Hüseynî makamı. Acem makamı. Neva makamı. Buselik makamı. Hicâzkâr makamı. Ayrıca, 18. yüzyılda Remel, Zencîr, Ağır Aksak, Aksak, Çenber ve Berefşan gibi yeni usûller de Hüseynî makamında kullanılmaya başlanmıştır.
    5 kaynak

    18. yüzyıl Türk müziğinin genel özellikleri nelerdir?

    18. yüzyıl Türk müziğinin genel özellikleri şunlardır: Bestekarlık: Itri, Nayi Osman Dede, Tanburi Mustafa Çavuş gibi önemli besteciler yetişmiştir. Eğitim: Enderun'da ciddi bir müzik eğitimi yapılmış, ünlü ustalar burada hocalık yapmıştır. Nota ve Nazariyat: Nota yazımında gelişmeler olmuş, yeni nota yazım biçimleri icat edilmiştir. Türlerin Zenginleşmesi: Dini ve din dışı müzik öğrenimi zenginleşmiş, yeni tür müzikler ortaya çıkmıştır. Batı Etkisi: Türk müziği, Batı etkisine girmiş, keman saray müziğinde kullanılmış ve Hamparsum Limonciyan yeni bir nota yazım sistemi geliştirmiştir. Kültürel İlişkiler: Osmanlı saray çevresiyle Avrupa arasında kültür ilişkileri kurulmuş, Avrupa'nın kurum ve yaşam biçimi örnek alınmıştır.
    5 kaynak

    18 yy'da hangi müzik türü ön plana çıkmıştır?

    18. yüzyılda klasik müzik ön plana çıkmıştır. Öne çıkan müzik türleri: Dini müzik: Mevlevi ayinleri, na’t, durak gibi formlar. Din dışı müzik: Peşrev, saz semaisi, kâr, beste, semai, şarkı. Halk müziği: Aşık musikisi, koşma, divan, mani, kalenderi, kayabaşı, kerem, destan, müstezad. Ayrıca, bu dönemde opera ve orotoryo gibi dramatik müzik türleri de yaygınlaşmıştır.
    5 kaynak

    17 ve 18. yüzyılda Türk müziğine ne denir?

    17. ve 18. yüzyıllarda Türk müziği için kullanılan bazı terimler şunlardır: Klasik Türk Müziği. Halk Müziği. Ayrıca, 18. yüzyılda Aşık Musikisi adı verilen, klasik ve halk müziği unsurlarını bir araya getiren bir tür de ortaya çıkmıştır.
    5 kaynak

    19. yüzyıl Türk müziği genel özellikleri nelerdir?

    19. yüzyıl Türk müziğinin genel özellikleri şunlardır: Romantik dönem: Bu yüzyılda Türk müziği romantik döneme girmiştir. Lirizm: Müzikte lirizm öne çıkmıştır. Melodik yapı: Melodik yapı kararsızlık göstermiştir. Armoni: Armoninin öz yapısı bozulmuş, müzik formları küçülmüştür. Batı etkisi: Batı müziği tanınmaya başlanmış ve Batı müzik tarzları kabul görmeye başlamıştır. Şarkı formu: Şarkı formu ve küçük formlar, büyük formların yerine tercih edilmiştir. Semai kahvehaneleri: Semai kahvehaneleri geleneği ortaya çıkmıştır. Nota yazısı: Avrupa nota yazısı kullanılmaya başlanmış, Türk müziğinin makamsal yapısına uygun yeni işaretler geliştirilmiştir.
    5 kaynak

    17. yüzyıla kadar Türk müziğinin genel özellikleri nelerdir?

    17. yüzyıla kadar Türk müziğinin genel özellikleri şunlardır: Nota Yazımındaki Gelişmeler: 17. yüzyılda nota yazım şekillerinde önemli gelişmeler olmuş, Dimitrie Cantemir (Kantemiroğlu) ebced notasını geliştirerek yeni bir yazım şekli oluşturmuştur. Müzik Türleri: Osmanlı İmparatorluğu'nda dinî alanda mevlit, miraciye ve Mevlevi ayini; askerî alanda mehter ve nevbet; din dışı müzik alanında ise peşrev, saz semaisi, kâr, beste, semai ve şarkı gibi türler öne çıkmıştır. Müzik Kurumları: Müzik, saray, tekke ve konaklarda gelişmiştir. Halk Müziği: Halk müziği, geniş halk toplulukları içinde otantik özelliğini sürdürmüş, aşık geleneği devam etmiştir. Kemanın Kullanımı: Keman, ilk kez 17. yüzyılda Türk müziğinde kullanılmaya başlanmıştır.
    5 kaynak