TBK 503/2, Türk Borçlar Kanunu'nun 503. maddesinin ikinci fıkrasını ifade eder. Bu fıkra, vekalet sözleşmesinin kurulmasını düzenler ve şu şekilde açıklanır:

"Kendisine bir işin görülmesi önerilen kişi, bu işi görme konusunda resmî sıfata sahipse veya işin yapılması mesleğinin gereği ise ya da bu gibi işleri kabul edeceğini duyurmuşsa, bu öneri onun tarafından hemen reddedilmedikçe, vekâlet sözleşmesi kurulmuş sayılır" 135.

Bu hüküm, sadece hazır olmayan kişiler arasında vekalet sözleşmesinin kurulmasında uygulanır; hazırlar arasında, özellikle telefonla yapılan icaplarda bu hüküm uygulanmaz 4.