Uzlaşma yönetmeliği, iki farklı bağlamda ele alınabilir: 1. Ceza Muhakemesinde Uzlaştırma Yönetmeliği: 5 Ağustos 2017 tarihli Resmî Gazete'de yayımlanan bu yönetmelik, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253, 254 ve 255. maddelerinde düzenlenen uzlaştırmanın usul ve esaslarını belirler. Yönetmelikte yer alan bazı önemli hususlar şunlardır: Uzlaştırma, şüpheli veya sanığın özgür iradesiyle kabul etmesi durumunda gerçekleştirilir. Uzlaştırmacı, Cumhuriyet savcısının onayıyla görevlendirilen avukat veya hukuk öğrenimi görmüş kişidir. Uzlaşma teklifi, uzlaşma teklif formuyla yapılır ve tarafların imzalaması gerekir. 2. Türkiye Barolar Birliği Uzlaşma Sağlama Yönetmeliği: 14 Nisan 2017 tarihli Resmî Gazete'de yayımlanan bu yönetmelik, 1136 sayılı Avukatlık Kanunu'nun 35/A maddesi hükmüne göre, taraflar arasında ortaya çıkan uyuşmazlıkların uzlaşma yöntemiyle çözülmesini düzenler. Yönetmelikte vurgulanan temel ilkeler ise şunlardır: Uzlaşma süreci iradi ve eşitlik esasına dayanır. Taraflar ve avukatlar, uzlaşma sürecinde gizlilik ilkesine uymak zorundadır. Uzlaşma tutanağı, taraflar ve avukatlarınca imzalanır ve ilam hükmünde olur.