Türk hukukunun doğrudan uygulanan kuralları, düzenleme amacı ve uygulama alanı bakımından Türk hukukuna özgü olan kurallardır. Bu kurallar arasında şunlar yer alır: 1. Emredici hukuk kuralları: Kamu düzenini, ahlakı ve zayıfları korumak amacıyla getirilmiş, aksinin kararlaştırılması mümkün olmayan kurallardır. 2. Yetki verici hukuk kuralları: Kişiye bir işlemi yapma ya da yapmama veya bir yetkiyi kullanma ya da kullanmama konusunda serbesti tanıyan kurallardır. 3. Yorumlayıcı hukuk kuralları: Hukuki bir işlemde kullanılan ve ne anlama geldiği açıklanmayan hususlar için kanunda öngörülen kurallardır. 4. Tanımlayıcı hukuk kuralları: Bir hukuki kavramın veya müessesenin hangi anlama geldiğini açıklayan kurallardır. 5. İlga edici hukuk kuralları: Bir başka hukuk kuralını yürürlükten kaldıran kurallardır.