Teksif ilkesi, hukukta dava malzemelerinin belirli bir süre içinde mahkemeye getirilmesini öngören bir yargılama hukuku ilkesidir. Bu ilkeye göre: Taraflar, iddia ve savunma sebeplerini ve dayanacakları delilleri, yargılamanın belirli bir aşamasına kadar sunmak zorundadır. Bu aşamadan sonra yeni iddia, savunma ve deliller genellikle mahkeme tarafından kabul edilmez. Teksif ilkesinin amacı, davaların gereksiz ve kötü niyetli olarak uzamasını önlemek, yargılamanın sürüncemede bırakılmasını engellemek ve adil bir yargılama sağlamaktır. Ayrıca, teksif ilkesinin uygulanma konuları arasında iddianın ve savunmanın genişletilmesi ve değiştirilmesi yasağı, delillerin gösterilmesi ve ilk itirazlar yer alır. Teksif ilkesinin istisnaları arasında ıslah ve karşı tarafın açık muvafakati bulunur.