• Buradasın

    TBK 112 ve 117 farkı nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    TBK 112 ve 117 maddeleri, Türk Borçlar Kanunu'nda borçların ifa edilmemesi durumuyla ilgili farklı konuları düzenler.
    TBK 112 maddesi, borcun hiç veya gereği gibi ifa edilmemesi halinde borçlunun, alacaklının zararını gidermekle yükümlü olduğunu belirtir 13. Bu durumda borçlu, kendisine hiçbir kusurun yüklenemeyeceğini ispat etmedikçe sorumludur 3.
    TBK 117 maddesi ise, muaccel bir borcun borçlusunun, alacaklının ihtarıyla temerrüde düştüğünü düzenler 3. Buna göre, borçlu borcun ifasını geciktirdiğinde veya imkansız hale getirdiğinde temerrüde düşmüş olur 4.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    TBK madde 112 ve 113 arasındaki fark nedir?

    TBK madde 112 ve 113 arasındaki fark, borçlunun ifa etmeme durumundaki sorumluluklarına ilişkindir. TBK madde 112 gereğince, borç hiç veya gereği gibi ifa edilmezse borçlu, kendisine hiçbir kusurun yüklenemeyeceğini ispat etmedikçe, alacaklının bundan doğan zararını gidermekle yükümlüdür. TBK madde 113 ise yapma ve yapmama borçlarında farklı düzenlemeler içerir: - Yapma borcu durumunda, alacaklı masrafı borçluya ait olmak üzere edimin kendisi veya başkası tarafından ifasına izin verilmesini isteyebilir ve her türlü giderim hakkını saklı tutar. - Yapmama borcuna aykırılık halinde ise borçlu, bu aykırı davranışının doğurduğu zararı gidermekle yükümlüdür ve alacaklı, ayrıca borca aykırı durumun ortadan kaldırılmasını veya bu konuda masrafı borçluya ait olmak üzere kendisinin yetkili kılınmasını isteyebilir.

    TBK'nın 117 ve 118 maddeleri nelerdir?

    TBK'nın 117 ve 118 maddeleri borçlu temerrüdü ve gecikme tazminatı ile ilgilidir: 1. TBK Madde 117: Muaccel bir borcun borçlusu, alacaklının ihtarıyla temerrüde düşer. 2. TBK Madde 118: Temerrüde düşen borçlu, temerrüde düşmekte kusuru olmadığını ispat etmedikçe, borcun geç ifasından dolayı alacaklının uğradığı zararı gidermekle yükümlüdür.

    TBK 112 nedir?

    TBK 112 maddesi, Türk Borçlar Kanunu'nun bir parçasıdır ve "Borcun İfa Edilmemesinin Sonuçları" başlıklı ikinci ayırımın bir maddesini oluşturur. Maddesinin tam metni şu şekildedir: "Borç hiç veya gereği gibi ifa edilmezse borçlu, kendisine hiçbir kusurun yüklenemeyeceğini ispat etmedikçe, alacaklının bundan doğan zararını gidermekle yükümlüdür".