Eşlerin ayrı kalması durumunda çocukların davranışları, yaşlarına, cinsiyetlerine, ailenin sosyo-ekonomik yapısına ve çocukların başa çıkma mekanizmalarının gücüne bağlı olarak değişir. Bazı olası tepkiler: Suçluluk ve kaybetme korkusu: Çocuklar, ayrılığı kendi hataları olarak görebilir ve yoğun bir suçluluk duygusu yaşayabilirler. Davranış sorunları: İçe kapanma, saldırganlık, uyum bozuklukları, alt ıslatma, tırnak yeme gibi davranışlar görülebilir. Kaygı ve endişe: Sürekli kaygılı ve endişeli olma, uyku düzeninin bozulması gibi durumlar ortaya çıkabilir. Sosyal ilişkilerde zorluk: Arkadaşlık kuramama, kendini ifade edememe ve sosyal çevreye uyum sağlamakta zorlanma görülebilir. Özlem ve öfke: Ayrılan ebeveyne özlem duyabilir ve bu duruma öfke gösterebilirler. Çocukların bu süreci en az zararla atlatabilmeleri için, ebeveynlerin aralarındaki iletişimi sağlıklı tutmaları, çocukları birbirlerine karşı kullanmamaları ve gerekirse bir uzmandan yardım almaları önerilir.