Hukukta yorum kuralları, yorumun nasıl yapılacağını belirleyen genel ve objektif ilkelerdir. Bu kurallar dört ana yönteme dayanır: sözel (lafzi), tarihsel, sistematik ve amaçsal yorum. Sözel yorum: Kanun metninin kelime ve dil yapısı dikkate alınarak, dil bilgisi ve gramer kurallarıyla anlam açıklanır. Tarihsel yorum: Kanun koyucunun o hükmü çıkarırken ne amaçladığı ve hangi sosyal-siyasal koşullarda düzenlediği araştırılır. Sistematik yorum: Kanunun içindeki diğer maddelerle olan bağlantıları ve genel sistematiği incelenir. Amaçsal yorum: Kanun maddesinin amacı ve işlevi dikkate alınarak yorum yapılır. Yorum yaparken dikkat edilmesi gereken bazı temel ilkeler şunlardır: Dürüst yorum: Yorumcular tarafsız ve bağımsız olmalı, saf hukuki ilkelere dayanmalıdır. Interpretatio cessat in claris: Bir hukuk kuralı açıksa yorum yapılmaz. Özel norm genel normdan önce gelir: Özel norm, genel norma oranla öncelikle uygulanır. Yorum, keyfi şekilde yapılamaz; kanun koyucunun iradesine sadık kalınmalı ve anayasaya aykırı yorum yapılamaz.