Eleştirel hukuk, 1970'li ve 80'li yıllarda hukuki düşüncede ortaya çıkan bir harekettir. Eleştirel hukukun temel özellikleri şunlardır: - Hukuki söylemin, sadece iktidarın ve yaşamın gerçekliklerini maskelemekle kalmayıp, aynı zamanda bu gerçekliklerin inşa edilmesi sürecine de dahil olduğunu savunur. - Kapitalist sistemin yıkılmasını, genel bir kriz zorunluluğuna bağlamaz; yeni bir düzenin sistem içinde de mümkün olabileceğini düşünür. - Hukukun, politika, ekonomi, toplum ve kültürle olan ilişkisini ele alır. Bu hareket, hukukun fakültelerde öğretilenlerden farklı olarak yeniden sorgulanması ve eleştirel bir perspektiften değerlendirilmesi gerektiğini vurgular.