Hukukta karine, bir varsayımın aksi ispatlanıncaya kadar doğru olduğunun kabul edilmesidir. Karine, bilinen bir olgudan bilinmeyen bir olgunun çıkarımıdır. İki ana kategoriye ayrılır: 1. Kanuni Karine: Kanunda yer alan karineler, aksi ispat edilebilirse adi kanuni karine, edilemezse kesin kanuni karine olarak adlandırılır. 2. Fiili Karine: Hukuk kuralı olmaksızın, yaşam deneyimlerine dayanarak yapılan çıkarımlar. Karine, hukuki süreçlerde delil veya kanıt olarak kullanılır.