• Buradasın

    2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'na göre yolların kullanım hakkı kime aittir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'na göre yolların kullanım hakkı, karayolunun yapımı, bakımı, işletilmesi ile görevli ve sorumlu kuruluşlara aittir 134.
    Bu kuruluşlar, karayolu yapısını trafik güvenliğini sağlayacak durumda bulundurmakla yükümlüdür 134.
    Ayrıca, araç sahipleri ve sürücüler de yolların kullanımında belirli kurallara uymak zorundadır 24. Örneğin, sürücülerin geçerli bir sürücü belgesine sahip olması ve trafik kurallarına uyması gerekmektedir 24.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun ek 2/3-a maddesi nedir?

    2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun Ek 2/3-a maddesi, araçların motorlu araç tescil belgesinde gösterilen maksadın dışında kullanılması veya kullanılmasına izin verilmesi durumunu düzenler. Bu maddeye göre: Araçlarını, tescil belgesinde belirtilen amaç dışında kullananlar ile bu kullanıma izin veren araç sahiplerine 1.002 Türk lirası idari para cezası uygulanır. Araç, 15 gün süre ile trafikten men edilir. Ayrıca, ilgili belediyeden çalışma izni almadan yolcu taşınması da bu madde kapsamında değerlendirilir ve benzer yaptırımlar öngörülür.

    Karayolları Trafik Kanunu ve Karayolları Trafik Yönetmeliği arasındaki fark nedir?

    Karayolları Trafik Kanunu ve Karayolları Trafik Yönetmeliği arasındaki temel farklar şunlardır: Kapsam ve Detay: Kanun, genel trafik kurallarını ve bu kuralların uygulanmasını belirler. Yönetmelik, kanunlarda belirtilen kuralların daha detaylı ve açıklayıcı halini içerir; trafikle ilgili daha spesifik konuları, usul ve esasları düzenler. Madde Sayısı: Kanun, 138 asıl ve 9 geçici maddeden oluşur. Yönetmelik, 182 asıl, 3 ek ve 11 geçici maddeden oluşur. Amaç: Kanun, can ve mal güvenliği yönünden karayollarında trafik düzeninin sağlanmasını amaçlar. Yönetmelik, bu amacın gerçekleştirilmesi için gerekli görülen diğer hükümleri ve bunların uygulanmasına ait esas ve usulleri belirler.

    2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu madde 110/b-3 nedir?

    2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu madde 110/b-3 ile ilgili bilgi bulunamadı. Ancak, bu kanunun 110. maddesi hakkında bilgi verilebilir. Karayolları Trafik Kanunu'nun 110. maddesi, işleteni veya sahibi devlet ve diğer kamu kuruluşları olan araçların sebebiyet verdiği zararlara ilişkin olanlar dahil, bu kanundan doğan sorumluluk davalarının adli yargıda görüleceğini belirtir. Ayrıca, zarar görenin kamu görevlisi olmasının bu madde hükmünün uygulanmasını önlemeyeceği ve hemzemin geçitte meydana gelen tren-trafik kazalarında da bu kanun hükümlerinin uygulanacağı ifade edilir.

    2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu madde 56/1-a nedir?

    2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu madde 56/1-a, şerit izleme ve değiştirme kurallarına uymamak anlamına gelir. Bu maddeye göre cezaya sebep olabilecek ihlaller şunlardır: sinyal vermeden şerit değiştirmek; trafik akışını tehlikeye atacak şekilde ani şerit değiştirmek; iki şerit arasında uzun süre ilerlemek veya hatalı sollama yapmak; emniyet şeridini kullanarak ilerlemek veya diğer araçları sıkıştırmak; dönüşlerde şerit ihlali yapmak ve başka araçların güvenliğini tehlikeye atmak. 56/1-a maddesi, asli kusur olarak kabul edilir ve bu ihlali gerçekleştiren sürücülere 20 ceza puanı eklenir.

    2918 sayılı trafik kanunu nedir?

    2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu, karayollarında can ve mal güvenliği yönünden trafik düzenini sağlamak ve trafik güvenliğini ilgilendiren konularda alınacak önlemleri belirlemek amacıyla 13/10/1983 tarihinde kabul edilmiş bir kanundur. Kanunun kapsamı: trafikle ilgili kurallar, şartlar, hak ve yükümlülükler; bu kuralların uygulanması ve denetlenmesi; ilgili kuruluşlar ve bunların görev, yetki ve sorumlulukları; diğer hükümler. Kanunun bazı maddeleri: Amaç maddesi (madde 1). Kapsam maddesi (madde 2). Tanımlar maddesi (madde 3). İçişleri Bakanlığı'nın görev ve yetkileri (madde 5): Araçları ve sürücü belgelerini denetlemek. Trafiği düzenlemek ve yönetmek. Trafik kazalarıyla ilgili tutanaklar tutmak. İstatistiksel verileri toplamak ve değerlendirmek. Gerekli önlemleri almak ve ilgili kuruluşlara teklifte bulunmak.

    Karayolları trafik kanunu 79 maddesi nedir?

    Karayolları Trafik Kanunu'nun 79. maddesi, park ücreti, araçların çektirilmesi ve kaldırılması ile muhafazasına ilişkin hükümleri düzenler: 1. Park Ücreti: Karayolu üzeri park yerindeki araçlar için park ücreti, yetki ve sorumluluk alanına göre park yerini tespite yetkili idarece veya bu idare tarafından işletme izni verilen gerçek veya tüzel kişilerce alınabilir. 2. İdari Ceza: Birinci fıkra hükmüne aykırı olarak park ücreti alan veya almaya teşebbüs edenler, fiilleri daha ağır bir ceza gerektiren bir suç oluşturmadığı takdirde, altı aydan iki yıla kadar hapis ve beş bin güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır. 3. Çektirme ve Kaldırma: Trafikten men edilen veya çeşitli nedenlerle muhafaza altına alınan araçların çektirilmesi, kaldırılması ve bu araçların koyulacağı yerler ile işlemlerin ücretlerine ilişkin usul ve esaslar yönetmelikte belirtilir.

    Karayolları Trafik Kanunu 54 ve 53 maddeleri nelerdir?

    Karayolları Trafik Kanunu'nun 53. ve 54. maddeleri aşağıdaki gibidir: Madde 53: Sağa ve sola dönecek olan sürücüler aşağıdaki kurallara uymak zorundadır: 1. Sağa dönüşlerde: Sağa dönüş işareti vermek, sağ şeride girmek, hızı azaltmak, dar bir kavisle dönmek ve dönülen karayolunun gidiş şeridine girmek. 2. Sola dönüşlerde: Sola dönüş işareti vermek, yolun soluna yaklaşmak, hızı azaltmak, dönüşe başlamadan sağdan gelen taşıtlara geçiş hakkını vermek ve karşıdan gelen taşıtların geçmesini beklemek. Madde 54: Sürücülerin geçme sırasında uymak zorunda oldukları kural ve yasaklar şunlardır: 1. Geçme kuralları: Önlerindeki aracı geçmek için kendilerini takip eden sürücülerin geçmeye başlamamış olması, önündeki sürücünün geçme niyetini belirtmemiş olması ve geçme için kullanılacak şeridin boş olması gereklidir. 2. Geçmenin yasak olduğu yerler: Geçmenin trafik işaretleriyle yasaklandığı yerler, görüş yetersizliği olan tepeler ve dönemeçler, yaya ve okul geçitleri yaklaşımı, kavşaklar, demiryolu geçitleri ve bunların yaklaşımları ile iki yönlü trafiğin kullanıldığı köprü ve tünellerdir.