• Buradasın

    Varroalı kovan nasıl anlaşılır?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Varroalı bir kovanın anlaşılmasına yardımcı olabilecek bazı belirtiler şunlardır:
    • Fiziksel deformasyonlar: Arılarda kanatsızlık, tek kanatlılık, kısa uzuvlar ve karın anomalileri görülebilir 13.
    • Huzursuzluk: Parazitten kurtulmak için çırpınan arıların huzursuzlandığı gözlemlenebilir 1.
    • Verim düşüklüğü: Ergin arılarda güçten düşme ve uçamayacak kadar kondisyon kaybı görülebilir 13.
    • Ölümler: Yavru arılar arasında ölümler artış gösterebilir 3.
    • Koku: Kovan içerisinde ve peteklerde kötü kokular yayılabilir 3.
    Varroa parazitinin kesin tespiti için, arıların üreme gözlerinde, balmumu artıklarında ve polenlerde akarların aranması ve mikroskop altında incelenmesi gerekir 1. Ayrıca, pudra şekeri testi gibi yöntemlerle de kolonideki varroa yoğunluğu belirlenebilir 45.
    Varroa paraziti tespit edildiğinde, 3285 sayılı Hayvan Sağlığı ve Zabıtası Kanunu'nun 9. ve 10. maddelerine göre il veya ilçe tarım müdürlüklerine haber verilmelidir 1.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Arı kovanı çeşitleri nelerdir?

    Arı kovanı çeşitleri şu şekilde sınıflandırılabilir: Basit kovanlar: Sepet ve oyma (kütük) kovanları gibi, teknik arıcılığın gerektirdiği uygulamaların yapılamadığı kovanlardır. Geçit kovanları: Yöresel, değişik şekil ve ölçülerde olabilen kovanlardır. Modern kovanlar: Langstroth ve Dadant tipi kovanlar gibi, tüm arıcılık uygulamalarının ve kovan nakillerinin kolaylıkla yapılabildiği kovanlardır. Ayrıca, strafor kovanlar ve plastik kovanlar gibi farklı malzemelerden yapılan kovan türleri de bulunmaktadır.

    Arı kovanında hangi malzemeler olmalı?

    Arı kovanında bulunması gereken bazı temel malzemeler: Arıcı maskesi ve koruyucu kıyafetler. Arıcı el aletleri. Arıcı körüğü. Polen tuzakları. Ana arı ızgarası. Besleme kabı. Arı petekleri. Kovan. Ayrıca, Langstroth veya 10 çerçeveli kovan modern arıcılıkta en yaygın kullanılan kovan tipidir.

    Varroanın düşmanı nedir?

    Varroanın düşmanları arasında şunlar sayılabilir: Doğal düşmanlar: Varroa parazitinin bulunduğu peteklerin gözler sırlandıktan sonra arı pupaları ile yok edilmesi esasına dayanan biyolojik mücadele yöntemleri bulunmaktadır. Kimyasal mücadele: Formik asit ve oksalik asit gibi maddelerle yapılabilir, ancak mutlaka yavru olmayan güz ve kış dönemlerinde uygulanmalıdır. Organik mücadele: Kekik yağı, nane yağı, okaliptüs yağı ve ayçiçek yağı karışımı karton veya kumaş parçasına emdirilerek çerçeve üzerine yerleştirilebilir. Varroa ile mücadelede en önemli adım, bölgesel olarak toplu ve eşzamanlı uygulamalardır.

    Varroa arılara ne zaman zarar verir?

    Varroa paraziti, arılara yıl içinde her dönem zarar verebilir, ancak ilkbahar ve yaz başlarında çok daha hızlı çoğalır. Varroa'nın arılara zarar verdiği bazı dönemler: Yavru dönemi: Parazit, yavru arıların bulunduğu gözeneklere girerek orada yumurta bırakır. Ergin arılar: Varroa, ergin arıların kanını emerek güç kaybına ve hastalıklara karşı duyarsızlaşan bağışıklık sistemlerine neden olur. Varroa ile etkili mücadele için en uygun zaman, erken ilkbahar ile geç sonbahardır.

    Varroadan ölen arı nasıl anlaşılır?

    Varroa parazitinden ölen arının bazı belirtileri: Uçma yeteneğinin kaybolması. Huzursuzluk. Verim düşüklüğü. Anomaliler. Koyu renklenme. Kesin teşhis için hastalıklı arıların laboratuvarda incelenmesi önerilir.

    Varroa arıları nasıl yok edilir?

    Varroa arılarını yok etmek için birkaç yöntem bulunmaktadır: Fiziksel Mücadele: Özel hazırlanmış kovanlarda, kovan sıcaklığı yapay yollarla 46°C'ye çıkarılarak akarların öldürülmesi. Biyolojik Mücadele: Varroa'nın erkek petek gözlerine yerleşme özelliğinden yararlanılarak, arılara erkek petek gözleri yaptırılıp ana arının bu gözlere yumurta bırakması sağlanır. Kimyasal Mücadele: Akarisid özelliklere sahip kimyasal maddelerle yapılan mücadele. Varroa ile mücadele ederken, Tarım ve Orman Bakanlığı'nın "Bal Arılarının Varroosis'ine Karşı Koruma ve Mücadele Talimatı" okunmalıdır. Ayrıca, kovanları yerden 20-30 cm yükseklikteki sehpalara yerleştirmek ve ana arı ızgarası kullanmak gibi mekanik yöntemler de uygulanabilir.