Doğa, Türk Dil Kurumu'na göre kendi kuralları çerçevesinde sürekli gelişen, değişen canlı ve cansız varlıkların hepsi, tabiat, natür anlamına gelir 45.

Ayrıca, insan eliyle büyük değişikliğe uğramamış, doğal yapısını koruyan çevre ve bir kimsenin eğilimlerinin, içgüdülerinin hepsi, huy anlamlarında da kullanılır 45.

Doğa, insan yapımı dışında kalan ve kendiliğinden var olan, sürekli değişen ve dönüşen tüm fiziki evren ve onun kendiliğinden işleyişidir 1.