• Buradasın

    Çok yıllık yonca en iyi hangi rakımda yetişir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Çok yıllık yonca, rakım olarak belirli bir yükseklikte en iyi şekilde yetişmez. Yoncanın en iyi yetiştiği rakım, genellikle deniz seviyesi ve yüksek rakımlar arasında değişir. Yonca, taban suyu düşük ve durgun olmayan topraklarda en iyi şekilde gelişir. Bu nedenle, drenajlı ve tesviyeli arazilerde yetiştirilmesi önerilir 123.
    Özetle:
    • Drenajlı ve tesviyeli araziler tercih edilmelidir.
    • Taban suyu düşük ve durgun olmayan topraklar idealdir.
    • Rakım olarak belirli bir yükseklik sınırı yoktur, önemli olan toprağın koşullarıdır.
    Kaynaklar:
    1. amasyadsyb.org 1.
    2. ankara.tarimorman.gov.tr 2.
    3. tr.wikipedia.org 3.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    En iyi yonca tohumu hangisi?

    En iyi yonca tohumu seçimi, çeşitli faktörlere bağlı olarak değişebilir: Dormansi değeri: Dormansi değeri arttıkça bitkinin kışa dayanımı artar. Verim: Yonca tohumu çeşitleri arasında verim karşılaştırması yapılmalıdır. Yem kalitesi: Yüksek protein içerikli ve sindirilemeyen lif oranı düşük çeşitler tercih edilmelidir. Hastalık ve zararlı dayanıklılığı: Bölgenizde sık tekrarlayan zararlılara ve hastalıklara dayanıklı çeşitler seçilmelidir. Bazı popüler yonca tohumu çeşitleri: Kayseri ve Elçi: Kayseri yoncasının sapı daha boylu, Elçi'nin ise kardeşlemesi daha fazladır. Altiva: Hızlı büyüyen ve ince saplı bir çeşittir. Gulia: Bol yapraklı ve ince saplı bir çeşittir. En uygun yonca tohumu çeşidini belirlemek için yerel tohum üreticileri, üniversiteler veya tarımsal araştırma enstitüleriyle iletişime geçilmesi önerilir.

    İç Anadolu'da hangi yonca yetişir?

    İç Anadolu Bölgesi'nde genellikle şu yonca türleri yetişir: Kayseri Yoncası: Orta Anadolu'da yaygın olarak yetiştirilen bir yonca çeşididir. Albatur Yoncası: Ondokuz Mayıs Üniversitesi (OMÜ) tarafından geliştirilen bu yonca çeşidi, soğuk şartlara dayanıklı olup, İç Anadolu Bölgesi'nde de yetiştirilebilir. Yonca yetiştiriciliğinde, her bölgenin iklim koşullarına uygun tohumların seçilmesi önemlidir.

    1 dönümden kaç kilo yonca çıkar ve besin değeri?

    1 dönümden ortalama 1 ila 3 ton yeşil yonca veya 300 ila 800 kilogram kuru yonca çıkabilir. Yoncanın besin değeri hakkında bilgi bulunamadı. Yonca verimi, toprak yapısı, gübreleme ve sulama gibi bakım şartlarına bağlı olarak değişebilir.

    Yonca en çok hangi toprağı sever?

    Yonca, tınlı, kumu çok olmayan, yeterli derecede kireç içeren toprakları sever. Ayrıca, yoncanın yetişebilmesi için toprak asitliliğinin (pH derecesinin) 5,6'dan küçük olmaması gerekir. Yoncanın sevdiği toprak özellikleri şu şekilde özetlenebilir: Drenaj: İyi drenajlı topraklar tercih edilir. Eğim: Fazla eğimli arazilerde teraslama ve tesviye gereklidir. Alt toprak: Sıkışmamış ve gevşek yapılı alt toprak istenir. Taban suyu: Taban suyu en fazla 1,5-2 m yükseklikte olmalı ve durgun olmamalıdır.

    Yüksek rakım için hangi yonca tohumu?

    Yüksek rakım için soğuk ve rakımı yüksek bölgelere uygun olan Bilensoy yonca tohumu tercih edilebilir.

    Yoncanın en verimli olması için ne yapmalı?

    Yoncanın en verimli olması için aşağıdaki adımlar izlenmelidir: Toprak Hazırlığı: Yonca, tınlı, kumu çok olmayan, yeterli kirece sahip toprakları sever. Ekim Zamanı ve Şekli: Yonca, Akdeniz ikliminin hakim olduğu bölgelerde sonbaharda, diğer serin bölgelerde ise ilkbaharda ekilmelidir. Gübreleme: Ekim döneminde fosfor (TSP), azot ve potasyum gübreleri verilmelidir. Sulama: Biçimden bir hafta önce ve bir hafta sonra olmak üzere her biçimde iki kez sulama yapılmalıdır. Hasat: En uygun hasat dönemi, 1/10 çiçeklenme evresine denk düşer. Yonca, ekim nöbetinde en az üç yıl kalmalıdır.

    Yonca en iyi hangi tarlada yetişir?

    Yonca, tınlı, kumu fazla olmayan ve yeterli miktarda kireç içeren topraklarda en iyi şekilde yetişir. Yoncanın en iyi yetiştiği toprak türleri şunlardır: kumlu-tınlı; tınlı; killi-tınlı. Ayrıca, yoncanın yetiştiği tarlada aşağıdaki özellikler bulunmalıdır: İyi drenaj ve tesviye. Yabancı otlardan arındırılmışlık. Uygun pH seviyesi.