Mukim kelimesi, Arapça kökenli olup "bir yerde ikamet eden veya sürekli olarak bulunan" anlamına gelir. Mukim kelimesinin diğer anlamları: okuyan veya başka bir şehirde sürekli olarak duran kişi; bir Kelâm terimi olarak "her şeyi ayakta tutan, sürdüren"; Cenab-ı Hakk'ın isimlerinden biri olup "kayyûmluk (kendi zatıyla var olmak) sırrı ile bir an bile hiçbir şeyden ilgisiz olmayan". Ayrıca, fıkıh terimi olarak "misafir (yolcu)"nin zıddı anlamında kullanılır; yani "yolcu olmayan kimse" demektir.