• Buradasın

    Red line anlaşması hangi antlaşma ile son buldu?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Red Line Anlaşması, Irak Petrol Şirketi'nin (IPC) mevcut imtiyazlarını sürdürmesi ve hissedar şirketlerin Orta Doğu'da bağımsız olarak yeni petrol tavizleri aramasına izin verilmesi nedeniyle eski bir belge haline gelmesiyle son buldu 12.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Antlaşma çeşitleri nelerdir?

    Antlaşma çeşitleri şu şekilde sınıflandırılabilir: Taraf sayısına göre: İki taraflı antlaşmalar. Çok taraflı antlaşmalar. İçeriklerine göre: Barış antlaşmaları. Mütareke ve ateşkes antlaşmaları. Dostluk, yardımlaşma ve saldırmazlık antlaşmaları. İttifak antlaşmaları. Ticaret (konvansiyon) antlaşmaları. Ayrıca, antlaşmalar yazılı olup olmama ve uluslararası hukuka tabi olup olmama durumlarına göre de farklı kategorilere ayrılabilir.

    Anlaşma ve antlaşma ne demek?

    Anlaşma, uluslararası politikada tarafların belli konularda benzer görüşleri paylaştığı ve birlikte hareket edecekleri anlamına gelir. Antlaşma ise, uluslararası yapılan görüşmeler sonucunda kaleme alınan bir metnin imzalanmasıdır. Özetle, anlaşma daha genel bir kavramken, antlaşma daha spesifik ve yazılı bir mutabakatı ifade eder.

    Antlaşma ne anlatıyor?

    Antlaşma, hak ve borç doğurmak niyetiyle, iki veya daha fazla milletlerarası hukuk kişisi arasında yapılan yazılı bir anlaşmadır. Lozan Antlaşması ise, 24 Temmuz 1923 tarihinde İsviçre'nin Lozan kentinde, Türkiye Büyük Millet Meclisi ile Britanya, Fransa, İtalya, Japonya, Yunanistan, Romanya ve Yugoslavya arasında imzalanmıştır. Antlaşmanın bazı konuları: Sınırlar. Boğazlar. Kapitülasyonlar. Savaş tazminatı. Azınlıklar. Lozan Antlaşması, Türkiye Cumhuriyeti'nin bağımsızlığını ve sınırlarını uluslararası alanda tanımıştır.

    Red Line Antlaşması nedir?

    Red Line Antlaşması, 31 Temmuz 1928'de Belçika'nın Ostend kentinde, Türk Petrol Şirketi (TPC) ortakları arasında imzalanan bir anlaşmadır. Anlaşmanın amacı, TPC'nin kurumsal yapısını resmileştirmek ve tüm ortakları, eski Osmanlı topraklarını kapsayan bir bölgede petrol arama ve üretim faaliyetlerini düzenleyen bir "kendini inkar etme maddesi"ne bağlamaktı. Anlaşmanın şartları uyarınca, dört ortak (Anglo-Persian, Royal Dutch/Shell, Compagnie Française des Pétroles ve Near East Development Corporation) TPC tarafından üretilen tüm ham petrolden %23,75'lik bir pay aldı ve kalan %5'lik pay Calouste Gulbenkian'a gitti. Red Line Antlaşması, Ortadoğu'da bir petrol kartelinin oluşumunu ve OPEC'in öncülünü işaret etti.