1920 ve 1930 yılları arasında Türkiye'nin siyasi yapısı şu şekilde özetlenebilir: Cumhuriyetin İlanı: 29 Ekim 1923'te Türkiye Cumhuriyeti ilan edildi. Tek Parti Yönetimi: Cumhuriyet Halk Fırkası (CHF) döneminde, laiklik, milliyetçilik ve halkçılık gibi ilkeler ön plandaydı. Kabine Bunalımı: 25 Ekim 1923'te yaşanan kabine bunalımı, cumhuriyetin ilanına yol açtı. Muhalif Parti: Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası, 1925'te kuruldu ancak Şeyh Said İsyanı ile ilişkilendirilerek kapatıldı. Sosyal yapıda ise şu değişiklikler öne çıktı: Şapka ve Kıyafet Devrimi: 25 Kasım 1925'te şapka giyme zorunluluğu getirildi ve fes yasaklandı. Tekke ve Zaviyelerin Kapatılması: 30 Kasım 1925'te tekke, zaviye ve türbeler kapatıldı. Medeni ve Borçlar Kanunlarının Kabulü: İsviçre'den alınan bu kanunlarla aile, miras ve eşya hukuku laikleştirildi. Kadın Hakları: 1930'da belediye seçimlerinde, 1933'te muhtarlık seçimlerinde ve 1934'te genel seçimlerde kadınlara seçme ve seçilme hakkı tanındı.