Rind ile Zahid kavramları, divan edebiyatında iki zıt karakteri temsil eder ve bu karakterler aracılığıyla çeşitli temalar işlenir. Rind, özgür ruhlu, kurallara bağlı kalmayan, aşka ve içkiye düşkün kişiyi ifade eder. Zahid ise zühd sahibi, dünyevi zevklerden kaçınan ve dini vecibelerine sıkı sıkıya bağlı kişiyi tanımlar. Bu iki karakterin arasındaki karşıtlık, aşk, içki, meyhane gibi temalar üzerinden işlenir ve eserlerde rindâne bir hayat sürmenin, samimiyet ve içtenlikle, zahidliğin ise ikiyüzlülük ve sığlıkla ilişkilendirilmesi vurgulanır.