Ses uyumu ve ses benzerliği arasındaki fark şu şekilde açıklanabilir: Ses benzerliği, dizelerde ünlü veya ünsüz seslerin art arda tekrar edilmesiyle elde edilir ve iki ana türü vardır: Aliterasyon: Ünsüz seslerin tekrar edilmesiyle sağlanır (örneğin, "Eylülde melul olduğu gönül soldu da lale" dizesinde "l" sesleri aliterasyondur). Asonans: Ünlü seslerin tekrar edilmesiyle sağlanır (örneğin, "Neysen sen, nefes sen, neylersin neyi" dizesinde "e" sesleri asonansdır). Ses uyumu ise, bir dil göstergesinin göstereni ile gösterileni arasındaki uyumdur. İki türü vardır: Doğal uyum: Ses taklidi yansıma sözcüklerde görülür; işitilen dil dışı seslerin, dildeki en yakın sesbirimleriyle temsil edilmesidir. Çağrışımsal uyum: Sözcükteki sesbirimler ile temsil ettiği nesne veya kavram arasında doğrudan bir bağlantı yoktur; sesbirimlerin özelliklerinden yola çıkılarak dil dışı kavram veya nesne hakkında tahmin yürütülür. Dolayısıyla, ses benzerliği belirli seslerin tekrar edilmesi, ses uyumu ise bu seslerin nesne veya kavramla olan ilişkisi ile ilgilidir.