Düz uyak ve çapraz uyak, şiirdeki uyak düzenlerinin iki temel türüdür. Düz uyak, uyaklı kelimelerin aaaa, aabb, aaxa veya aaab şeklinde sıralanmasıyla oluşur. Örneğin: > Hiç anılmaz olmuş atalar adı > Beşikte bırakmış ana evladı > Kırılmış yetimin kolu kanadı > Zulüm pençesinden aman kalmamış. Çapraz uyak ise uyaklı kelimelerin abab şeklinde sıralanmasıyla oluşur. Örneğin: > Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında > Yürüyorum arkama bakmadan yürüyorum > Yolumun karanlığa saplanan noktasında > Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.