Eski Türklerde toy, devlet işlerinin görüşülüp tartışıldığı, yasama, yürütme ve yargı yetkilerinin kullanıldığı meclistir. Toy kelimesinin diğer anlamları: bayram, ziyafet, eğlenceli yemekler; toplantı, bir araya geliş. Toyun bazı özellikleri: Hakan seçme yetkisine sahiptir. Hakan tek başına töre değiştiremez, bu yetki toya aittir. Savaş ve barış kararları toyda alınır. Dış ülkelerle yapılan antlaşmalar toyda onaylandıktan sonra yürürlüğe girer. Devlet ileri gelenleri ve beylerinin yanı sıra halk da toylara katılırdı. Toy, zamanla "kurultay" kelimesiyle karıştırılmaya başlanmış, 13. yüzyılın ortalarından itibaren Türkçe kaynaklarda "kurultay" kelimesi toy yerine kullanılmaya başlanmış ve toy sadece yemekli eğlenceler için kullanılan bir kelime hâline gelmiştir.