• Buradasın

    Teşhis ve kişileştirme arasındaki fark nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Teşhis ve kişileştirme arasındaki fark şu şekildedir:
    • Teşhis, insan dışındaki varlıklara insana ait özelliklerin verilmesi anlamına gelir 12. Bu, bir söz sanatıdır ve yazıları, şiirleri daha etkili ve anlamlı kılar 1.
    • Kişileştirme ise, teşhis sanatının bir türüdür ve aynı zamanda kapalı istiare olarak da kabul edilir 4. Bu sanatta, varlıklar sadece insana benzetilmez, aynı zamanda insan gibi konuşturulur 4. Dolayısıyla, her teşhiste konuşturma sanatı yoktur, ancak her intak (konuşturma) sanatında teşhis vardır 4.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Kişileştirmenin amacı nedir?

    Kişileştirmenin amacı şu şekilde özetlenebilir: Kavramları daha doğru açıklamak. Metinlere enerji vermek. Sahne ayarlamak. Anlatılanları somutlaştırmak. Okuyucunun veya dinleyicinin metinle duygusal bir bağ kurmasını sağlamak. Kişileştirme, edebiyatta ve günlük konuşmada yaygın olarak kullanılır.

    Kişileştirme nedir?

    Kişileştirme (teşhis), insan dışındaki varlıklara (hayvanlar, nesneler, doğa olayları) insana özgü niteliklerin aktarılmasıyla yapılan söz sanatıdır. Kişileştirme, genellikle intak (konuşturma) sanatı ile birlikte kullanılır. Bazı kişileştirme örnekleri: "Sanki çiçekler bana küsmüş gibi, her birinin boynu bükülmüştü." "Yeller tuttu kollarımdan / Dağlar geçit vermedi bana / Gideyim dedim sevdiğimi göreyim / Yollar izin vermedi bana." "Rüzgâr, bir insan gibi sevincinden ağlıyor, gülüyor, haykırıyordu." "Aynalar, bakmayın yüzüme dik dik / İşte yakalandık, kelepçelendik."

    Somutlaştırma ve kişileştirme aynı şey mi?

    Somutlaştırma ve kişileştirme aynı şey değildir. Somutlaştırma, soyut kavramların somut sözcüklerle anlatılmasıdır. Kişileştirme ise, insana ait özelliklerin insan dışındaki varlıklara (doğa, nesneler, soyut kavramlar) aktarılmasıdır.

    Teşhis sanatı nedir ve örnekleri?

    Teşhis (kişileştirme) sanatı, insan dışındaki varlıklara (hayvanlar, doğa olayları, nesneler) insana ait özelliklerin aktarılmasıyla yapılan edebi bir sanattır. Bazı teşhis sanatı örnekleri: "Sevincinden ağlayan, gülen, haykıran rüzgâr / Kalplere sevinç, umut ve inanç getiriyor". "Dağ başını duman almış / Gümüş dere durmaz akar". "Ben öpmeden önce yanaklarını / Varsın teller, tüller, duvaklar öpsün". "Bir bulut gezer yayla yayla Anadolu’yu / Bir baştan başa selâm götürür". "Aynalar, bakmayın yüzüme dik dik / İşte yakalandık, kelepçelendik". "Kuşlar, senin uzak diyarlara gittiğini söylediler bana". "Konunun hassasiyeti nedeniyle kalemimin çok temkinli hareket ettiğini okurların fark etmişlerdir".

    Kişileştirmede insana ait özellikler nelerdir?

    Kişileştirmede (teşhis) insana ait özelliklerden bazıları şunlardır: sevinmek; ağlamak; gülmek; haykırmak; temkinli, tedbirli, ölçülü hareket etmek; küsmek; kötü kötü bakmak; boynu bükülmek. Kişileştirme, aynı zamanda benzetme ve kapalı istiare şeklinde de olabilir. Kişileştirme, hem düz yazılarda hem de şiirlerde kullanılan bir söz sanatıdır. Örnek bir cümle: "Sanki tüm çiçekler bana küsmüş, hepsinin boynu bükülmüştü."

    Benzetme ve kişileştirme arasındaki fark nedir?

    Benzetme ve kişileştirme arasındaki temel fark, benzetmede bir nesneye başka bir varlığın özelliğinin aktarılması, kişileştirmede ise insan dışı varlıklara insana özgü niteliklerin kazandırılmasıdır. Benzetme (teşbih), anlatımı kuvvetlendirmek ve sözün etkisini artırmak için aralarında değişik yönlerden ilgi bulunan iki şeyden zayıf olanın kuvvetli olana benzetilmesidir. Kişileştirme (teşhis), insan dışındaki varlık veya kavramlara insanî özellikler yükleme sanatıdır. Bazı örnek cümleler: Benzetme: "Yüzü güneş gibi parlıyordu". Kişileştirme: "Çiçekler uykusundan yeni uyanmış gibiydi". Özetle: Benzetme: İki varlık arasında ortak bir yön sayesinde benzerlik kurma. Kişileştirme: İnsan dışı varlıklara insana özgü nitelikler kazandırma.

    Duyu aktarımı ve kişileştirme aynı şey mi?

    Duyu aktarımı ve kişileştirme aynı şey değildir. Duyu aktarımı, bir duyuyla algılanan kavramın, başka bir duyuyla algılanabilecek biçimde kullanılmasıdır. Kişileştirme ise, insan dışındaki varlıklara (dağ, ağaç, hayvan vb.) insana özgü niteliklerin aktarılmasını ifade eder.