Antonym, Türkçe'de "karşıt anlamlı sözcük" veya "zıt anlamlı kelime" anlamına gelir. Antonymler, nitelik ve durumları birbirine tamamen zıt olan kelimelerdir. Farklı türlerde antonymler bulunmaktadır: Kontranymlar (auto-antonyms): Aynı kelimenin zıt anlamlı iki anlamı olduğunda (örneğin, "gözden kaçırmak" hem "fark edememek" hem de "denetlemek" anlamına gelebilir). Derecelendirilebilir antonymler: Bir spektrumun zıt uçlarını ifade eden kelimeler (örneğin, "küçük" ve "büyük"). Tamamlayıcı antonymler: Orta yol olmayan, birbirini tamamlayan kelimeler (örneğin, "ölümlü" ve "ölümsüz"). İlişkisel antonymler: Birbiriyle zıt perspektiflerde bir ilişki kuran kelime çiftleri (örneğin, "ebeveyn" ve "çocuk").