Softa, Osmanlı İmparatorluğu'nda medrese öğrencilerine verilen bir unvandır. Bu terim, Farsça "sûhte" kelimesinden türemiş olup, medrese öğrencilerinin ilim aşkıyla yanıp tutuştuklarını ifade eder. Ayrıca, "softa" kelimesi, bir görüşe veya inanca körü körüne bağlanan kimse anlamında da kullanılır. Zamanla, medreselerin bozulması ve öğrencilerin toplumsal karışıklıklara karışması nedeniyle bu terim, aşağılayıcı bir anlam kazanmıştır.