"Ser" kelimesinin kökeni farklı bağlamlarda çeşitli şekillerde açıklanabilir: Farsça kökenli: "Ser" kelimesi, Farsça "sar" (سر) kelimesinden alıntıdır ve "baş, kafa" anlamına gelir. Hint-Avrupa anadili kökenli: "Ser" kelimesi, Hint-Avrupa anadilinde "kafa" veya "boynuz" anlamına gelen bir kökenden türemiştir. Türkçe kökenli: "Ser" kelimesi, Türkçede "yaymak", "dağıtmak", "sergilemek" anlamlarına gelen bir fiil olarak da kullanılır ve kökeni Türkçe'nin eski şekillerine kadar uzanır. Tarım terimi: "Ser" kelimesi, tarımda bitkilerin yetiştirilmesi için kapalı veya açık alanları ifade eden bir terim olarak da kullanılır.