• Buradasın

    Sakın terki edepten kûy-ı mahbûb-ı Hudâ'dır bu ne demek?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    “Sakın terk-i edepten, kûy-i mahbûb-ı Hudâ’dır bu” ifadesi, Nâbî’nin bir şiirinin ilk dizesidir ve şu anlama gelir:
    “Edebi terk etmekten sakın. Zira burası, Allah’ın sevgilisi olan Peygamber Efendimiz’in bulunduğu yerdir. Bu yer, Hak Teâlâ’nın nazar evi, Resûl-i Ekrem’in makamıdır” 13.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Kûy-i mahbûb-i Hudâ'dır bu kimin sözü?

    "Kûy-i mahbûb-i Hudâ'dır bu" dizesi, Osmanlı şairi Nâbî'nin bir na'tından bir bölümdür. Nâbî, bu dizeyi 1678 yılında hac kafilesiyle Medine'ye giderken irticalen söylemiştir.

    Nabi neden sakın terk-i edebden demiştir?

    Nâbî, "Sakın terk-i edebden" demiştir çünkü Medine-i Münevvere'ye yaklaştıkları bir sırada, bir devlet büyüğünün ayaklarını Ravza-i Mütahhara'ya doğru uzatarak uyumasına şahit olmuştur. Naat, sabah ezanından önce Mescid-i Nebevî'nin minarelerinden okunduğunda, Nâbî, bu durumun bir rüya olduğunu düşünmüş, ancak daha sonra Peygamber Efendimiz'in (s.a.v.) bütün müezzinlerin rüyasına girerek bu naatı okumalarını emrettiğini öğrenmiştir.

    Sakın Terki Edepten şiiri ne anlatmak istiyor?

    “Sakın Terki Edepten” şiiri, Nâbî tarafından yazılmış olup, Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed’e olan sevgi ve saygıyı anlatır. Şiirin ana teması, edebe riayet etmenin önemi ve Hz. Muhammed’in makamının kutsallığıdır. Dizelerde geçen bazı ifadeler şu şekildedir: “Burası Allah’ın sevgilisi olan Peygamber’in bulunduğu yerdir, Hak Teala’nın nazar evi, Resul-i ekremin makamıdır”. “Fazilet yönünden düşünülürse, Allah’ın arşının en üstündedir”. “Gökyüzündeki yeni ay, O’nun kapısının yüreği yaralı aşığıdır, gökyüzündeki oğlak yıldızı bile O peygamberin nurundan doğmaktadır”. Şiir, aynı zamanda Dinî Türk Müziğinde de yer almış ve birçok bestekâra ilham kaynağı olmuştur.

    Şair Nabi'nin sakın terki edepten şiiri kime yazılmıştır?

    Şair Nâbî'nin "Sakın Terk-i Edepten" şiiri, Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed'e (s.a.v.) yazılmıştır. Nâbî, bu şiiri hac için gittiği Medine-i Münevvere'de, bir devlet büyüğünün ayaklarını kıbleye doğru uzatarak uyuması üzerine irticalen söylemiştir.