• Buradasın

    Osmanlı'da bağlaç yerine ne kullanılır?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Osmanlı döneminde bağlaç yerine "ki" bağlacı kullanılmıştır 4.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

      Yanıtı değerlendir

      5 kaynak

      1. dilbilgisi.org
        1
      2. okulkaynak.com
        2
      3. dilbilgisi.net
        3
      4. tdk.gov.tr
        4
      5. turkdilbilgisi.com
        5

    Konuyla ilgili materyaller

    Osmanlı'da kullanılan terimler nelerdir?

    Osmanlı İmparatorluğu'nda kullanılan bazı önemli terimler şunlardır: 1. Yönetim ve Hukuk Terimleri: - Sultan: Devletin en yüksek otoritesi. - Divan: Devletin yönetim organı. - Kadı: İslami hukukun uygulayıcısı. - Ferman: Padişah tarafından verilen resmi emir. 2. Askeri Terimler: - Janissary (Yeniçeri): Osmanlı ordusunun elit piyade birliği. - Serdar: Ordu komutanı. - Topçu: Top kullanan askerler. 3. Ekonomi ve Ticaret Terimleri: - Kapıkulu: Devletin gelirine katkıda bulunan askerler. - Aşar: Tarım ürünleri üzerinden alınan vergi. - Darphane: Para basımının yapıldığı yer. 4. Din ve İlahiyat Terimleri: - Şeyhülislam: İslam hukuku ve dinî konularda en yüksek otorite. - İmam: Camilerde namaz kıldıran din adamı. - Müftü: İslam hukuku hakkında fetva veren kişi. 5. Kültür ve Sanat Terimleri: - Hat: Geleneksel Türk kaligrafisi sanatı. - Minyatür: Geleneksel Türk resim sanatı. - Türbe: Önemli kişilerin anısına inşa edilen yapı.
    5 kaynak

    Osmanlıca bağlaçlar nelerdir?

    Osmanlı Türkçesinde kullanılan bazı bağlaçlar: Menşei Türkçe olan bağlaçlar: daḫı, bile, ise, ḳaçan. Menşei yabancı olan bağlaçlar: ve, lākin, zīrā ki, mādām ki, hemān ki, eger. Terkibinde hem Türkçe hem de yabancı menşeli unsurlar barındıran bağlaçlar: çūn kim, hemān kim, anuŋiçün ki, nite ki, ne vaḳtın kim. Bazı örnekler: çūnki (ki): "çūnki (tekür yėtişdi ‘osmān ġāzīyle bulışdı) ve (bu ‘avrat ṣūretine giren dilāverler daḫı ardın kesdiler)". mādām ki: "mādām ki (pīr aḥmed istiḳlāl buldı) (ḳuyruġın bulamaġa başladı)". eger: "eger: -(y)sA". ḳaçan: "ḳaçan: -(y)sA". Osmanlı Türkçesi bağlaçları hakkında daha fazla bilgi için şu kaynaklara başvurulabilir: "On Prepositive Conjunctions of Ottoman Turkish" makalesi. "Osmanlı Türkçesindeki Cümle Bağlaçlarının Tasnifine Dair Bazı Öneriler" makalesi. Vikisözlük'teki "Kategori:Osmanlı Türkçesi bağlaçlar" sayfası.
    5 kaynak

    Ve bağlacı yerine ne kullanılır?

    Ve bağlacı yerine kullanılabilecek bazı bağlaçlar şunlardır: ile (-le, -la). veya, ya da, yahut, veyahut. ama, fakat, lâkin, yalnız, ancak, oysa, oysaki, halbuki, ne var ki, ne yazık ki. ki. Ayrıca, "ve" bağlacı yerine virgül işareti veya "-ıp, -erek" gibi zarf-fiil ekleri de kullanılabilir.
    5 kaynak

    Osmanlı Türkçesinde bağlaç nasıl yazılır?

    Osmanlı Türkçesinde bağlaçların yazılışı, bağlacın türüne göre değişiklik gösterir. İşte bazı örnekler: Basit bağlaçlar: ve, ammā, daḫı, dA gibi bağlaçlar basit yapıdadır ve özel bir yazım şekli yoktur. Yabancı kökenli bağlaçlar: ve, lākin, zīrā ki, mādām ki, hemān ki, eger gibi bağlaçlar Farsça veya Arapça kökenlidir. Hem Türkçe hem de yabancı menşeli unsurlar barındıran bağlaçlar: çūn kim, hemān kim, anuŋiçün ki, nite ki, ne vaḳtın kim gibi bağlaçlar hem Türkçe hem de yabancı unsurlar içerir. Bağlaçların yazımıyla ilgili daha fazla bilgi için Ahmet Şenlik'in "Osmanlı Türkçesindeki Cümle Bağlaçlarının Tasnifine Dair Bazı Öneriler" başlıklı makalesine başvurulabilir.
    5 kaynak

    Osmanlıda dahi yerine ne kullanılır?

    Osmanlı döneminde "dahi" yerine "dâhiye" terimi kullanılmıştır.
    5 kaynak