Mendup, Arapça kökenli bir sözcük olup "teşvik edilen hal ve hareket" anlamına gelir. Dini bir terim olarak mendup, kesin olmayan bir tarzla yapılması istenen davranışları ifade eder. Bu davranışlar üç kategoriye ayrılır: Sünnet-i Müekkede: Dini vecibelerin tamamlayıcısı olan ve Hz. Peygamber'in bazen terk ettiği davranışlar. Sünnet-i Gayr-i Müekkede: Hz. Peygamber'in bazen yaptığı ibadet nevinden davranışlar. Sünnet-i Zevâid: Hz. Peygamber'in insan olarak yaptığı davranışlar. Mendubu işleyen sevap ve mükafata hak kazanır, terk eden ise kınanmaz.