Talat Tekin'e göre Türk lehçeleri on iki ana gruba ayrılır. Bu gruplar şunlardır: Coğrafi yönlere göre: Kuzey, Güney, Doğu, Batı, Kuzeybatı, Güneydoğu, Güneybatı, Orta, Merkez. Coğrafi adlara göre: Abakan, Altay, Orta Asya, Sibirya, Türkistan, Volga, Volga-Ural. Boy adlarına göre: Bulgar, Çağatay, Çuvaş, Hakas, Kıpçak, Kıpçak-Türkmen, Tatar, Asıl Tatar, Güney Tatarları, Moğol-Tatar, Saf Tatar, Kuzey Tatarları, Türk-Tatar, Türk, Asıl Türkler, Karışık Türkler, Türkçe konuşan fakat Türk asıllı olmayan kavimler, Türkmen, Kıpçak-Türkmen, Uyguz, Uz, Yakut. Dil özelliklerine göre: d- grubu, r- grubu, s-grubu, y- grubu, ol- grubu, tav- grubu, tağlı grubu, tağlık grubu, karışık, Türki, tulu grubu, tolu grubu, tawlı grubu. Tabirlerin karışık kullanılmasına göre: Güneybatı (Türk), Güney Tatarları (Türkçe), Kuzey Tatarları (Asıl Tatarlar), Orta (Türkmen-Kıpçak), Çağatay, Doğu (Türkistan), Tatar-Kuzey (Kıpçak), Türk, Batı, Hakas (Abakan), r-grubu (Bulgar), d-grubu (Uygur-Kuzeydoğu), ol-grubu (Türkmen-Güneybatı), tav-grubu (Kıpçak-Kuzeybatı), tağlık-grubu (Çağatay-Güneydoğu), dağlı-grubu (Kıpçak-Türkmen-Orta).