İnhisar sistemi, bir malın yapımının veya satışının tek bir kuruluşun elinde bulunması durumunu ifade eder. Bu sistem, Osmanlı Devleti zamanında ve 1946'ya kadar devlete gelir sağlamak amacıyla kullanıldı. Türkiye'de inhisar sistemi kapsamında üç tür uygulama vardı: 1. Mali inhisar: Devletin, bir malın üretimini, satışını, ithalini, ihracını veya işlenmesini doğrudan kendisi yapması. 2. Dış ticaret inhisarı: Yurt içinde üretimi yapılamayan veya az miktarda bulunan ürünlerin ithalat karının devlete bırakılması. 3. İdari inhisar: Sermayeyi korumak amacıyla kurulan sistem.