• Buradasın

    Göz için kafiye ne demek?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Göz için kafiye, sadece yazılış benzerliği olan, ses benzerliğinin ikinci planda kaldığı kafiye anlayışıdır 15.
    Bu anlayışa göre, dize sonlarında mutlaka aynı ses kullanılmalıdır 1. Arap alfabesine göre çıkış noktaları (çıkak) birbirine yakın olan seslerin aynı ses sayılması bu anlayışta kafiye olarak kabul edilmez 1.
    Göz için kafiye anlayışına bir örnek:
    Memleket bitti, yine bitmedi hâlâ sen ben;
    Bize bu hal ile bizden büyük olmaz düşmen.
    Dest-i âdâdeyiz, Allah için ey ehl-i vatan 35.
    Göz için kafiye anlayışı, divan edebiyatında kullanılmıştır 5. Bu kafiye şeklinde yazılış temeldir, ses benzerliği ikinci planda kalır 5.
    Göz için kafiye anlayışını savunan sanatçılardan biri Yahya Kemal Beyoğlu'dur 2.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Kafiye ne anlama gelir?

    Kafiye, şiirde en az iki dize sonunda tekrarlanan, anlam ve görev bakımından birbirinden farklı ek ve sözcükler arasındaki ses benzerliğidir. Halk edebiyatında kafiye yerine “ayak” terimi kullanılır. Kafiyeyi oluşturan seslerden sonra aynen tekrarlanan ek ve kelimelere ise redif denir.

    Kafiye nedir ve örnekleri?

    Kafiye, şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliğidir. Kafiye türleri: Yarım kafiye: Tek ses benzerliğine dayanır. Tam kafiye: İki ses benzerliğine dayanır. Zengin kafiye: Üç veya daha fazla ses benzerliğine dayanır. Tunç kafiye: Ses benzerliği üçten fazla olduğunda kullanılır. Cinaslı kafiye: Anlamları ayrı, yazılış ve okunuşları aynı olan kelime ve kelime gruplarının tekrarıyla oluşur. Kafiye örnekleri: Düz kafiye: "Gül büyütenlere mahsus hevesle / Renk renk dertlerimi gözümde besle / Yalnız, annem gibi o ılık sesle / İçimde dövünüp ağlama gurbet". Sarmal kafiye: "Balkonlara, yalılara dalar düşünürüm / O günler uzaklaşan yelkenlerin peşi sıra / Akan bulutlar gibi geçmiş: ne iz, ne hatıra!". Çapraz kafiye: "Ne doğan güne hükmüm geçer, / Ne halden anlayan bulunur; / Ah aklımdan ölümüm geçer; / Sonra bu kuş, bahçe, nur".

    Cinaslı kafiye nedir?

    Cinaslı kafiye, yazılışları veya söylenişleri aynı, anlamları farklı olan kelimelerden oluşan kafiye türüdür. Cinaslı kafiye örnekleri: "Niçin kondun a bülbül / Kapımdaki asmaya / Ben yarimden ayrılmam / Götürseler asmaya" (mani). "Güle naz / Bülbül eyler güle naz" (mani). "Dönülmez akşamın ufkundayız, vakit çok geç / Bu son fasıldır ey ömrüm, nasıl geçersen geç" (Yahya Kemal Beyatlı). "Her nefeste işledim ben bir günah / Bir günah için demedim ben bir gün ah" (Süleyman Çelebi). Cinaslı kafiye, Halk edebiyatında sıkça kullanılmıştır.

    Kafiye göz için mi kulak için mi?

    Kafiye, kulağa göre ve göze göre olmak üzere iki farklı anlayışla ele alınabilir. Kulağa göre kafiye anlayışı. Göze göre kafiye anlayışı. Bu tartışma, 19. yüzyılda Recâîzâde Mahmud Ekrem ve Muallim Naci arasında alevlenmiş ve "kulak için kafiye"cilerin galibiyetiyle sonuçlanmıştır.

    Kafiye şeması ve kafiye düzeni aynı şey mi?

    Evet, kafiye şeması ve kafiye düzeni aynı şeyi ifade eder. Kafiye düzeni, dizelerin kafiyelere göre kendi aralarında gruplandırılması esasına dayanan şiirin ahenk unsurlarından biridir.

    Tam ve zengin kafiye nedir?

    Tam kafiye, dize sonlarındaki iki ses benzerliğine dayanan kafiye türüdür. Zengin kafiye, üç veya daha fazla ses benzerliğine dayanan kafiye türüdür. Örnekler: Tam kafiye: "Yollarda kalan gözlerimin nurunu yordum, / Kimdir o, nasıldır diye rüzgarlara sordum". Zengin kafiye: "Ertesi gün başladı gün doğmadan yolculuk, / Soğuk bir mart sabahı... Buz tutuyor her soluk".

    Kafiye ve uyak arasındaki fark nedir?

    Kafiye ve uyak arasındaki fark şu şekilde açıklanabilir: Kafiye, şiirde en az iki dize sonunda, anlam ve görev bakımından birbirinden farklı ek ve sözcükler arasındaki ses benzerliğidir. Uyak ise kelimelerin sonlarında bulunan ses benzerliklerini ifade eder; dolayısıyla kafiyenin olduğu her yerde uyak vardır, ancak uyak her zaman sadece kafiye olmayabilir. Ayrıca, halk edebiyatındaki kafiye karşılığı “ayak”tır.