Âdâb, Arapça kökenli bir kelime olup, "dinin gerekli gördüğü ve aklın güzel saydığı bütün söz ve davranışlar" anlamına gelir. Âdâb kelimesi ayrıca şu anlamlara da gelir: Edeb kelimesinin çoğulu olarak, bir iş veya sanata, bir hal veya davranışa nispet edildiği zaman o alana ait özel kuralları ve incelikleri ifade eder. Klasik dönem İslam devletlerinde ve Osmanlı'da siyasi kültürün önemli bir parçası olup, özellikle 17. yüzyılda nitelikli bürokratların yetişmesinde etkili olmuştur. Hukukta, toplum fertlerinin yaşayış ve karşılıklı münasebetlerine hâkim olan ve aksine davranışların ayıp, terbiyesizlik veya edepsizlik olarak kınandığı ahlaki ve toplumsal kuralları ifade eder. İslamiyet'te âdâb, hayatın her yönünü kapsayan görgü ve ahlak kurallarını içerir.